مصائب شام غریبان امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
کوفه در اندوه و واویلاست واویلا علی در نجف صاحب عزا زهراست واویلا علی پیـر نابـیـنایی افـتاده است در ویـرانهها دیدهاش بر راه آن مولاست واویلا علی کاسههای شیر در دست یتیمان است و او فکـر این طفـلان بیباباست واویلا علی مخـفـیـانه دور از چـشم هـمه تشـیـیع او مثـل تـشیـیـع تن زهـراست واویلا علی میکـند هر دم نظـر بر جای خـالی پدر خون به قلب زینب کبراست واویلا علی مرتضی راحـت شد و اما میان کوفـیان بر سـر نام عـلی دعـواست واویلا علی رفت مولا و نرفت از قلبشان بغض علی شاهد من روز عاشوراست واویلا علی هر که شد نامش علی طوری دگر او را زدند این هم از مظلومی مولاست واویلا علی یک علی با تیغ و نیزه ارباً اربا شد تنش پـارهتـر از آن دل بـابـاست واویلا عـلی یک علی را تیـر هم انـدازۀ قـدش زدند آخر این کودک مگر سقاست واویلا علی یک علی با دست بسته چون علی بر ناقهها کو به کو آوارۀ صحـراست واویلا علی کـوفه و شـام بلا با عـمّههای بیکساش مـیهـمان مجـلس اعـداست واویـلا عـلی یک نفـر کوی یهـودی داد زد این قافـله اهل بیت حیدر و زهـراست واویلاعلی یا علی داری خبر یک بیحـیا بزم یزید دخترت را به کنیزی خواست واویلا علی |